بررسی شدت تنیدگی آورهای فیزیولوژیکی مرتبط با درمان در بیماران همودیالیزی مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی بوعلی شهر اردبیل

چکیده زمینه  و هدف:�دیالیز به‌عنوان راه حلی در درمان بیماران نارسایی مزمن کلیه، فرآیندی استرس زاست ومشکلات روانشناختی واجتماعی متعددی را که ناشی از خود بیماری و نیز درمان طولانی مدت آن می باشد در پی دارد. این پژوهش با هدف تعیین عوامل تنش زا ی فیزیولوژیکی در بیماران تحت همودیالیز انجام شد. روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی بود و نمونه مورد مطالعه شامل 50 بیمار تحت درمان با همودیالیز بود  که با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها جهت بررسی میزان شیوع و شدت تنیدگی آورهای فیزیولوژیکی از پرسشنامه HSSاستفاده شده است که فراوانی و شدت عوامل استرس زای مربوط به درمان (فیزیولوژیکی) توسط 7 عبارت سنجیده می شود. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS�v.16  و با دو روش آمار توصیفی وتحلیلی و جداول توزیع فراوانی و آزمونهای آماری ANOVAs،موردبررسی وتجزیه وتحلیل قرارگرفت.            نتایج: نمونه های مورد مطالعه در محدوده سنی 59-18�سال قرار داشتند. نتایج نشان داد که میانگین و انحراف معیار نمرات تنیدگی آورهای فیزیولوژیکی(46/0± 97/1) بوده هم چنین نتایج نشان داد که بیشترین عامل تنش زای فیزیولوژیکی مربوط به کرامپ عضلانی و خستگی بود وبین میانگین عوامل تنش زای فیزیولوژیکی وجنس  تفاوت معنی داری وجود داشت(003/0=p)  نتیجه گیری: در بیماران همودیالیزی ازبین عوامل تنش زای فیزیولوژیکی عامل خستگی شیوع بیشتری ازبقیه عوامل تنش زای فیزیکی دارد. با توجه به اهمیت روش های مقابله ای میتوان با شناسایی مهارت های مقابله ای مفید و کارساز و ارایه آنها از طریق برنامه های آموزشی و درمانی فرآیند سازگاری بیماران دیالیزی و درگیری با تنیدگی آورهای مختلف را تسهیل نمود. کلید واژه ها: همو دیالیز،تنیدگی آورفیزیولوژیکی �